ویروس‌های دنگی و زیکا فلاوی ویروس‌هایی هستند که می‌توانند باعث عفونت‌های بالقوه کشنده در افرادی شوند که توسط پشه‌های آلوده گزیده می‌شوند.
آژانس بهداشت جهانی همچنین هشدار داد که گرم شدن کره زمین به دلیل دمای بالاتر، بارندگی بیشتر و دوره های طولانی تر خشکسالی می تواند تعداد عفونت های دنگی را بیش از پیش افزایش دهد.
برای جستجوی روشی ایمن، موثر و سازگار با محیط زیست برای کنترل بیماری های منتقله از پشه، نویسنده اصلی، چنگ گونگ، استاد گروه علوم پایه پزشکی در دانشگاه Tsinghua، تیمی از دانشمندان را رهبری کرد که مطالعه پشه ها را در استان یوننان جنوب غربی چین آغاز کردند. در سال 2020
“در طول کار میدانی، ما متوجه شدیم که تب دانگ به طور منظم در برخی از مناطق استان رخ می دهد اما در برخی دیگر نه. این پدیده توجه ما را به خود جلب کرد زیرا این مکان ها دارای آب و هوا، محیط و تراکم جمعیت پشه های مشابهی هستند. ما رانده شدیم تا بفهمیم چه چیزی باعث تفاوت می شود.
دانشمندان شروع به جمع آوری هزاران پشه از منطقه یوننان و جداسازی باکتری ها از روده آنها کردند. آنها یک باکتری به نام Rosenbergiella_YN46 را شناسایی کردند که به پشه ها اجازه می دهد در برابر عفونت دنگی و زیکا مقاومت کنند.
بر اساس تجزیه و تحلیل آنها، این باکتری آنزیمی ترشح می کند که مجرای روده حشره را اسیدی می کند و از ورود ویروس به سلول ها جلوگیری می کند. این مکانیسم همچنین ممکن است برای جلوگیری از آلوده کردن پشه ها از همه فلاوی ویروس ها – مانند ویروس آنسفالیت ژاپنی و ویروس تب زرد – کار کند.
نویسنده اول، وانگ داکسی، دانشمند پژوهشی در BGI Research، گفت: این موسسه به دلیل فناوری جدید توالی یابی، می تواند نمونه بزرگ پشه ها را به طور موثر تجزیه و تحلیل کند.
ما می‌توانیم صدها نمونه پشه را به طور همزمان بررسی کنیم و اطلاعات دقیقی درباره گونه‌های باکتریایی و ویروس‌ها با دقت بالا و هزینه معقول به‌دست آوریم. نبود تجهیزات مدرن قبلی مانع بزرگی بود.»
در استان یوننان، تیم دریافت که این باکتری در روده پشه‌هایی که در شهرهایی با شیوع کم تب دنگی صید شده‌اند، مانند Wenshan و Puer، بیشتر از مناطق بومی دنگی Xishuangbanna و Lincang وجود دارد.
سپس دانشمندان میدانی در Xishuangbanna محفظه ای ساختند و باکتری ها را به آبی که تخم های پشه گذاشته بودند اضافه کردند. آنها نشان دادند که می تواند روده پشه ها را در تمام مراحل زندگی مستعمره کند و به طور قابل توجهی عفونت دنگی را در پشه هایی که به حمل باکتری عادت ندارند کاهش دهد.
چنگ از دانشگاه Tsinghua گفت: این یافته‌ها پتانسیل یک روش مبتنی بر طبیعت را برای جلوگیری از بیماری‌های جهانی منتقله از پشه ناشی از فلاوی ویروس‌ها ارائه می‌دهد.
روش کنترل زیستی مبتنی بر یافته‌های طبیعت است و نیازی به مداخلات پزشکی برای انسان ندارد، مانند واکسن‌ها و درمان‌های خاص، که هنوز توسعه نیافته است.
او گفت: «همچنین به از بین بردن پشه‌هایی که می‌توانند در برابر حشره‌کش‌ها مقاومت کنند، متکی نیست» و افزود که پشه‌ها در زنجیره غذایی و اکوسیستم به‌عنوان یک منبع غذایی مهم برای پرندگان و ماهی‌ها نقش کلیدی دارند.
تنها عنصر مضر ویروس‌هایی است که توسط پشه‌ها حمل می‌شوند. وقتی آنها دیگر حامل ویروس نباشند، انسان ها، پشه ها و حیوانات در کنار هم زندگی می کنند.
02:27 بامداد
یک پشه شناس مبارزه با بدترین شیوع دنگی در بنگلادش را رهبری می کند
یک پشه شناس مبارزه با بدترین شیوع دنگی در بنگلادش را رهبری می کند
قدم بعدی این تیم شناسایی منبع باکتری است که چنگ گفت احتمالاً از برگ ها، شاخه ها یا شهد گیاهان خاصی می آید. وی به مطالعات قبلی اشاره کرد که نشان می داد همه گونه های باکتری در جنس روزنبرگیلا از شیره یا شهد گیاه به دست می آیند.
چنگ می‌گوید: «سپس می‌توانیم گیاهان را به Xishuangbanna انتقال دهیم تا بیشتر آزمایش کنیم که آیا پشه‌ها می‌توانند با تغذیه از گیاهان، باکتری‌های روده را به دست آورند و از آلوده شدن به فلاوی ویروس‌ها جلوگیری کنند.
“اگر این گیاه برای رشد در خانوارهای شهری یا مناطق مسکونی مناسب است، ثمره تحقیقات ما می تواند پس از ارزیابی اثربخشی، ایمنی و خطرات آن برای سایر گونه های گیاهی بومی در سراسر جهان اعمال شود.”