«بسیاری از ما استرالیایی‌ها احساس می‌کنیم که از جامعه اصلی استرالیا طرد شده‌ایم، که در اثر خماری سیاسی سفیدپوستان استرالیا شکل گرفته است. [and] آنها قبول شدن در ارزش اسمی را دشوار می دانند و در نتیجه دارای نقص هستند زیرا سفیدپوست نیستند.
پلیس استرالیا و یک سازمان اطلاعاتی این نوجوان را به دلیل داشتن انگیزه مذهبی به “جرم تروریستی” متهم کردند.
با وجود چند حمله خشونت آمیز در تاریخ استرالیا، کارشناسان گفتند آنچه در سیدنی اتفاق افتاد تفاوتی با بقیه جهان ندارد، جایی که پیچیدگی های اجتماعی و شکاف های نوظهور به “خوب در مقابل بد” کاهش یافت.
این تنش ها زمانی آشکار شد که پس از حمله چاقو روز دوشنبه، شورش هایی در بیرون کلیسا رخ داد. انبوهی از مردم – که برخی شعار می دادند “بیرونش کن” – کلیسا را محاصره کردند قبل از اینکه تظاهرکنندگان به سمت پلیس بروند و بیش از 50 افسر مجروح شدند و به ماشین های پلیس آسیب رساندند.
امدادگران به دنبال آشوبگران در کلیسا بودند.
رسانه‌های محلی گفتند که پیام‌های متنی در آن شب به سرعت پخش شد که از مسیحیان خواسته شده بود از نوجوان 16 ساله‌ای که اسقف مار ماری امانوئل را به اتهام «قسم خوردن به پیامبرش» با چاقو زخمی کرد، انتقام بگیرند. امانوئل در حال بهبودی پس از عمل جراحی است.
کریس مینز، نخست‌وزیر نیو ساوت ولز هشدار داده است که خشونت با دندان و چشم با “قوی کامل قانون” مقابله خواهد شد.
تروریسم در مقابل سلامت روان
در پی این وحشت، جامعه مسلمان سیدنی در حالت آماده باش قرار دارد.
در حالی که مسلمانان و سایر جوامع مذهبی از جمله انجمن آسوری استرالیا خشونت را محکوم کردند و خواستار اتحاد و صلح و احترام گذاشتند، یک مسجد بزرگ در سیدنی، مسجد لاکمبا، پس از حمله به کلیسا در دوشنبه شب، تهدید به بمب‌های آتش‌زا شد. برای عبادتگاه ها بعد از ضربه دوم.
با این حال، شورای اسلامی نیوساوت ولز در بیانیه‌ای در روز سه‌شنبه اعلام کرد که با وجود اینکه مظنون نوجوان به داشتن سابقه رفتاری و روانی شناخته می‌شود، گیج شده است که حمله باندی جانکشن به مسائل سلامت روان نسبت داده شده است در حالی که حادثه کلیسا به عنوان تروریستی طبقه‌بندی شده است. مسائل مربوط به سلامت.
در مورد کوچی، او در 17 سالگی به اسکیزوفرنی مبتلا شد و پدرش به مطبوعات محلی گفت که از اینکه نتوانسته دوست دختری پیدا کند، ناامید شده است. پلیس گفت که فیلم قتل عام آخر هفته گذشته نشان می دهد که کوچی زنان را هدف قرار می دهد، اما آنها همچنان در حال بررسی انگیزه او هستند.
پدر این پسر 16 ساله به انجمن مسلمانان لبنان گفت که هیچ نشانه ای از [his son] قطعی شدن،» اگرچه او نافرمان بود.
این شورا در بیانیه ای اعلام کرد: سیگنالی که این امر به جامعه استرالیا می فرستد این است که تروریسم تنها متعلق به مسلمانان است… مسائل بهداشت روانی مانند تروریسم منحصر به هیچ جامعه ای نیست.
تصمیم دولت NSW برای برچسب زدن این اقدام به عنوان یک اقدام تروریستی غیرمسئولانه است و ما معتقدیم که با دامن زدن به شکاف اجتماعی و ناهماهنگی، تنها احتمال تنش بیشتر در جامعه استرالیا را افزایش می دهد.
آینه ای از جامعه
اگرچه مقامات و کارشناسان راضی بودند که چاقو زدن کلیسا با تعریف تروریسم مطابقت دارد، گرگ نوبل، استاد موسسه فرهنگ و جامعه دانشگاه وسترن سیدنی، گفت که این برچسب برای جامعه استرالیا “بسیار مضر” است.
او به آسیا این هفته گفت: “این ماهیت حادثه را تشدید می کند – و دید مردم را تغییر می دهد.”
این به این معنی نیست که این یک حادثه غم انگیز نیست که بر اساس اختلافات مذهبی باشد، اما این اتفاق به یک مرد جوان با سابقه ای پر دردسر خلاصه می شود که به طور فردی به یک شکایت درک شده واکنش نشان می دهد. در کنار هم قرار دادن این امر با حملات سیستماتیک و در مقیاس بزرگ توسط سازمان های دارای منابع خوب، پوچ به نظر می رسد.
رهبران مذهبی مانند گامل خیر از انجمن مسلمانان لبنان به رسانه های محلی گفتند که پلیس باید قبل از اینکه آن را تروریسم بداند، تحقیقات خود را دقیق تر انجام می داد.
در حالی که این یک مشکل منفرد برای استرالیا نیست، نوبل گفت که جامعه مشروط شده است تا “توضیحات ساده ای از رویدادها” بخواهد و پیچیدگی وضعیت را “به خوب و بد” کاهش دهد.
با این حال، نوبل نسبت به آنچه که به گفته او پوشش ضعیف رسانه ها و مفسران اجتماعی در استرالیا درباره جنگ اسرائیل و غزه بود، ابراز نگرانی کرد.
او گفت: «رهبران سیاسی و مفسران اجتماعی این مسئولیت را دارند که در نحوه صحبت درباره رویدادها، انتخاب طرف‌های درگیری‌ها و تلاش برای مهار تراژدی‌ها به عنوان فرصت‌های روابط عمومی بسیار مراقب باشند.
کارشناسان دیگر نیز به شکاف های بالقوه در جامعه اشاره می کنند که ناشی از سیاستمدارانی است که می خواهند از تفرقه بین مردم سود ببرند.
جاش روز، جامعه شناس سیاسی در دانشگاه دیکین، این هفته به رسانه های محلی گفت که استرالیا قطبی شده است. او هشدار داد که با توجه به تعداد زیادی از بازیگران که به دنبال کسب امتیاز برای جنگ خاورمیانه هستند، ممکن است مردم “به افراط کشیده شوند.”
از زمان آغاز جنگ، راهپیمایی های هفتگی طرفدار فلسطین در استرالیا برگزار می شود.
«احساسات سیاسی تا حدی در حال افزایش است که ما مدت‌هاست در این کشور ندیده‌ایم… مخصوصاً کسانی که معتقدند سهم شخصی دارند یا به نوعی، شکل یا شکلی، ارتباطی با درگیری دارند. او گفت که آن را عمیقاً روزانه احساس می کنم.
انجمن گل رز سفید، یک گروه ضد فاشیست، به این مطلب گفت: سرعتی که مردم پس از حادثه Bondi Junction با آن شروع به گسترش اسلام هراسی و یهودی ستیزی کردند، نتیجه استفاده سیاستمداران از نژادپرستی به عنوان سلاحی در پس زمینه جنگ اسرائیل و غزه بود. هفته در آسیا
سخنگوی این گروه گفت: «از زمان حمله Bondi Junction، ما شاهد نمایش بدترین رسانه‌های اجتماعی بوده‌ایم، با افرادی که به دنبال سلاح در این حادثه هستند تا در برابر همه چیز از فلسطین و اسرائیل گرفته تا خطوط دوچرخه‌سواری امتیاز بگیرند.
“وضعیت فعلی این است که بازیگران بد برای انتشار اطلاعات نادرست و اطلاعات نادرست در بزرگترین بسترهای اجتماعی جهان پاداش مالی دریافت می کنند.”
این گروه از رهبران استرالیایی خواست تا شجاعت اخلاقی نشان دهند و نسل‌کشی را رد کنند یا خطری بدتر از شورش‌های کرونولا را به خطر بیندازند – درگیری بین استرالیایی‌های انگلیسی زبان و خاورمیانه‌ای در سیدنی در سال 2005 – که به یک شرم ملی تبدیل شده است.
موسسه اسکنلون این نگرانی ها را در گزارش سالانه خود در سال گذشته خلاصه کرد و گفت که انسجام اجتماعی در استرالیا تحت فشار است و در برخی جبهه ها رو به افول است.
این نهاد تحقیقاتی مستقل گفت: “احساس غرور و تعلق ملی ما چندین سال است که رو به کاهش بوده است، تبعیض و تعصب به طور سرسختانه رایج است، در حالی که در سال های اخیر شاهد استرس مالی بیشتر، افزایش نگرانی در مورد نابرابری اقتصادی و بدبینی فزاینده نسبت به آینده بوده ایم.” گفت.
هفته گذشته، یک تحقیق پارلمانی لایحه بحث برانگیز اخراج پیشنهادی دولت آلبانی را به عنوان نقض احتمالی حقوق بشر شناسایی کرد. هدف این قانون ممنوعیت ورود تمامی ملیت ها به استرالیا است و برخی از نمایندگان مجلس می گویند که این امر می تواند منجر به “گردآوری افراد برای حذف آنها” شود.