مارکوس جونیور فیلیپین خواستار تاخیر در ممنوعیت خودروهای سبک شد: “ما به زمان بیشتری نیاز داریم”

این باعث خشم در میان مردم، از جمله گروه های رفت و آمد و طرفداران حمل و نقل جایگزین شد.

گروه‌های دوچرخه‌سواری تحت رهبری جامعه مانند جنبش «ایمن‌تر کن»، روز 10 آوریل در مقابل کمیسیون حقوق بشر در شهر کوئزون، چند روز قبل از اجرای این ممنوعیت، اعتراضی را رهبری کردند.

رئیس جمهور گفت که به MMDA دستور داده است تا به خودروهای آسیب دیده که در جاده های ذکر شده در قطعنامه تردد می کنند، آزادی عمل بدهد.

«هیچ بلیط، جریمه یا بازداشتی در طول دوره مهلت وجود ندارد [e-tricycles] صادر خواهد شد. اگر پرچم‌گذاری شده‌اند، برای این است که مسئولان ما بتوانند در جاده‌هایی که می‌توانند از آن استفاده کنند، آنها را به درستی آموزش دهند و قوانین جدید را برای تقویت ایمنی و نظم در جاده‌هایمان به آنها یادآوری کنند.»

رئیس جمهور هیچ مهلتی برای مهلت تعیین نکرد.

ایرا کروز، مدیر Alt Mobility PH، یک گروه مدافع حقوق عابران پیاده و مسافران، به این هفته در آسیا گفت که این گروه از تصمیم رئیس جمهور برای به تاخیر انداختن این ممنوعیت استقبال می کند.

مایلیم آن را به عنوان نشانه ای ببینیم که رئیس جمهور به احساسات عمومی گوش می دهد.» ما امیدواریم که MMDA رهبری رئیس جمهور را در جریان بخشیدن به بشریت در سیاست ها به عهده بگیرد.»

کریستینا باتالا، یکی از سازمان‌دهندگان جنبش «ایمن‌تر کن»، گفت که آموزش و اجرای صحیح برای بهبود دستورالعمل‌های حرکتی برای وسایل نقلیه الکتریکی سبک ضروری است.

در مصاحبه فوریه با کانال خبری Teleradyo Serbisyo، رئیس MMDA روماندو آرتس این ممنوعیت را برای مقابله با تعداد فزاینده تصادفات مربوط به وسایل نقلیه الکتریکی سبک توجیه کرد.

او گفت که آژانس در سال گذشته 554 تصادف دو نفره را ثبت کرده است.

وی گفت: ما نمی خواهیم تعداد خردسالان و سالمندانی که بدون گواهینامه رانندگی می کنند و قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت نمی کنند افزایش دهیم … به دلایل ایمنی باید این بار برای کاهش تصادفات آنها را تنظیم کنیم.

کروز پاسخ آژانس را «نامتناسب» و «بسیار گیج‌کننده» خواند، زیرا داده‌ها نشان می‌دهند که تعداد تصادفات ترافیکی با وسایل نقلیه موتوری بسیار بیشتر از سایر روش‌های حمل‌ونقل است.

MMDA از ژانویه تا ژوئیه سال گذشته 44493 تصادف رانندگی در مترو مانیل ثبت کرد که 44000 مورد آن مربوط به وسایل نقلیه چهار چرخ بوده است.

محبوبیت سه چرخه های الکترونیکی به دلیل ناتوانی دولت در ارائه یک سیستم حمل و نقل کارآمد است. بنابراین بسیار ناعادلانه است که دولت تصمیمی را که ناشی از ناتوانی خود در ارائه خدمات اولیه است، سرکوب کند.

باتالا گفت که وسایل نقلیه الکتریکی سبک به عنوان یک جایگزین ارزشمند برای بخش هایی از جامعه که توانایی خرید خودرو را ندارند و به دلیل سیستم های حمل و نقل انبوه ناکارآمد گزینه های محدودی دارند، عمل می کند.

بسیاری از افرادی که از آنها استفاده می کنند، کارگران روزمزد، والدین مجرد و کارکنان بهداشت هستند. ما داستان‌های زیادی از مادران مجرد شنیده‌ایم که از ترفندهای الکترونیکی برای رساندن فرزندان خود به مدرسه و سفرهای متعدد برای مراقبت استفاده می‌کنند.»

“من رئیس خودم هستم”: در هند، ریکشاهای برقی زندگی ترنس ها را بهبود می بخشد.

وی افزود: کسانی که از این نوع وسایل نقلیه استفاده می کنند معمولاً برای سفرهای پنج کیلومتری یا کمتر از آنها استفاده می کنند، اما نبود مسیرهای فرعی و حمل و نقل عمومی بدون درز، پیاده روی عابران پیاده را با مشکل مواجه می کند.

«اگر به شهرهایی نگاه کنید که بیشتر عابران پیاده هستند، می توانند این کار را انجام دهند. اما با گرمای شدید شهری که داریم، نبود پیاده روهای مناسب و گذرگاه‌های بسیار خصمانه، رسیدن به آنجا آسان نیست.»

کروز از MMDA به دلیل انجام ندادن مشاوره عمومی مناسب قبل از صدور قطعنامه انتقاد کرد و افزود که این ممنوعیت “کاربرد آن در محل را همانطور که در استثنائات گسترده در قطعنامه منعکس شده است در نظر نمی گیرد.”

کروز گفت که آخرین قطعنامه آژانس از یک سری سیاست های خودرو محور پیروی می کند، حتی اگر مالکان خودرو در اقلیت باشند. اینها شامل حذف مسیرهای انتخابی دوچرخه و مسدود کردن اجرای یک طرح زیرساخت حمل و نقل فعال است که خود آژانس سال گذشته تصویب کرد که خطوط دوچرخه و مسیرهای پیاده روی را در مترو مانیل بهبود می بخشد.

مقصد نهایی: رانندگان جیپنی در فیلیپین به طرح حذف تدریجی اعتراض کردند

او گفت: “این نشان دهنده تمایل آژانس به اجرای سیاست هایی است که رفاه رانندگان خصوصی را به طور غیرمنصفانه ارتقا می دهد و در نتیجه در بهبود تحرک ساکنان مترو مانیل ناکام است.”

باتالا گفت که عابران پیاده، دوچرخه سواران و سایر مسافرانی که از حمل و نقل جایگزین استفاده می کنند به عنوان آفت از دید صاحبان خودرو دیده می شوند.

«آنها ما را به بی مسئولیتی، عدم تعلق به جاده متهم می کنند… این برای ما یک مبارزه است زیرا خصومت زیادی ایجاد می کند. این باعث می‌شود احساس کنیم که حق نداریم فضای خود را مطرح کنیم.»

در همین حال، کروز گفت که MMDA به یک “تغییر پارادایم مهم” در سیاست خود نیاز دارد، “یک تغییر پارادایم مهم”، “تغییر در حمل و نقل را به رسمیت می شناسد و مهمتر از آن، چیزی که اهمیت بیشتری به رفاه اکثر کاربران جاده می دهد”.