Up تا هفته گذشته به Bondi Junction بیشتر به عنوان مکانی برای انتظار اتوبوس فکر می کردم. به عنوان نزدیکترین مرکز قطار به ساحل بوندی و حومه شرقی سیدنی، این جایی است که من و سایر مسافران برای یافتن سواحل و املاک لوکس خود به اتوبوس منتقل می‌شویم. Bondi Junction Westfield، همانطور که این مرکز خرید به طور رسمی شناخته می‌شود، مکانی محبوب برای ملاقات، غذا خوردن، تماشای فیلم و وقت گذرانی است تا زمانی که بفهمید اتوبوس مناسب کجا حرکت می‌کند.
اکنون ارتباط بسیار متفاوتی با مرکز خرید دارم.
من هم مانند بسیاری از مردم از خبری که در 13 آوریل با آن بیدار شدم وحشت کردم. مردی با چاقو حمله کرد و شش نفر را کشت. من در سیدنی به دنیا آمدم و خویشاوندانی دارم که مغازه داشتند یا در مرکز خرید کار می کردند. به طرز شگفت انگیزی به خانه نزدیک بود. اما در زیر زنگ هشدار من وقتی به دنبال اطلاعات آنلاین می گشتم، یک حس آرام امید وجود داشت. بعید می دانستم که ضارب بیمار روانی اسلحه داشته باشد. من برای از دست دادن بی‌معنای شش نفر سوگواری می‌کنم – یک نگهبان مرد و پنج زن، که یکی از آنها یک مادر جدید است. اما به عنوان ساکن ایالات متحده برای سه دهه، می‌دانستم که می‌توانست خیلی بدتر باشد.
در سال 1996، مردی شکنجه‌شده و جنایت‌زده در یک کافه در فضای باز در تاسمانی استرالیا تیراندازی کرد و 35 نفر را کشت و 24 نفر را مجروح کرد. برای سال‌ها، این بدترین تیراندازی جمعی در تاریخ در سراسر جهان بود. رهبر (بسیار محافظه‌کار) کشور در آن زمان، نخست‌وزیر جان هاوارد، مقررات جدیدی را برای اسلحه معرفی کرد، از جمله بازپرداخت اسلحه و تعداد زیادی حلقه‌هایی که مردم باید برای تهیه و نگهداری یک اسلحه گرم، به‌ویژه یک تفنگ دستی یا یک سلاح تهاجمی از آن عبور می‌کردند. .
اعتراضات زیادی وجود داشت، اما استرالیا در طول سال ها به تغییر این قوانین ادامه داد و نتیجه نهایی آن بود تقریباً در 28 سال پس از قتل عام پورت آرتور، تنها یک حادثه رخ داده است که در آن یک مرد مسلح بیش از چهار غریبه را در استرالیا کشته است. بر اساس تحقیقات اخیر، 3.5 میلیون اسلحه ثبت شده در استرالیا وجود دارد که به طور قابل توجهی بیشتر از سال 1996 است. اما نسبت استرالیایی هایی که اسلحه دارند تقریبا 50 درصد کاهش یافته است، به این معنی که تعداد اسلحه های بیشتری در دست تعداد کمتری است – و داده ها نشان می دهد که ، مسئولیت پذیرتر—مردم.
بیشتر بخوانید: داشتن تفنگ در استرالیا چگونه است؟
در مقابل، در ایالات متحده، فقط در چهار سال گذشته، تنها جاهایی که مردم به خرید می روند یا بیرون می روند؟ بیست و سه کشته در Walmart در ال پاسو، تگزاس. 18 کشته در سالن بولینگ و سپس بار در لویستون، مین. 11 نفر در سالن رقص مونتری پارک، کالیفرنیا کشته شدند. 10 کشته در سوپرمارکت در بوفالو، نیویورک. و 10 نفر در یک سوپرمارکت در بولدر، کلرادو کشته شدند. و این حتی مدارس را به حساب نمی آورد.
اگر مرد 40 ساله در باندی جانکشن یا مرد جوانی که در اواخر هفته در کلیسایی در سیدنی به مردم چاقو زد، اسلحه گرم داشت، چند نفر دیگر می‌مردند؟ چاقو یک سلاح وحشتناک است، اما برای استفاده از آن باید به آن نزدیک شوید و قوی تر از قربانی خود باشید. در ویدیوهای حمله Bondi Junction، می‌توانید مردم را در حال مبارزه ببینید قاتل، در حالی که یکی از آنها از انتهای صاف یک تیرک استفاده می کند تا او را برای مدتی روی پله برقی به دام بیاندازد، دیگری به سادگی رو به او بود و قبل از اینکه ضارب به سمت دیگری منحرف شود، ایستاد. هیچ سناریویی وجود ندارد که مبلمان یا مشت به عنوان سلاح گرم بهترین باشند.
مسلماً اسلحه بسیار کمتر از چاقو پنهان است و بنابراین مردم هشدار بیشتری خواهند داشت. اما هرگز هشدار کافی در مورد گلوله ها وجود ندارد – آنها خیلی سریع، بسیار موثر و بسیار آسان برای استقرار هستند. زمان کافی برای مغازه داران وجود نخواهد داشت تا بازدیدکنندگان را به اتاق های پشتی مغازه هایشان ببرند و ترس و هرج و مرج ایجاد می شود و مردم در جهت اشتباه می دوند زیرا گلوله ها سریعتر حرکت می کنند. بیش از آنچه تصور می شد
بیشتر بخوانید: یک حکم جدید در مورد اسلحه می‌تواند خانواده‌ها را کمتر امن کند
ضارب در نهایت توسط یک افسر پلیس با، بله، اسلحه به پایین کشیده شد. نیازی به منتظر ماندن برای تیم SWAT نبود، هیچ افسر مجری قانون وحشت زده ای که سعی می کرد بفهمد با چه چیزی سر و کار دارد، نیازی به استفاده از کولار پیشرفته قبل از ورود نبود. اطرافیان به افسر گفتند که جا چاقو کجاست، او او را پیدا کرد، او چاقویش را به سمت او بلند کرد و او به او شلیک کرد.
وقتی با آمریکایی‌هایی که دوستشان دارم اما با آنها مخالفم بحث می‌کنم، آنها دوست دارند به من بگویند که مشکل اسلحه نیست، بیماری روانی است. و بله، گاهی اوقات بیماری روانی می تواند عامل خشونت باشد. ایالات متحده باید برای کمک به افرادی که سلامت روانی آنها در بحران است، کار بسیار بهتری انجام دهد. اما اسلحه سلاح بیماری روانی است و تراژدی را تشدید می کند. پدر مهاجم Bondi Junction می گوید که او سعی کرده است چاقوها را از پسرش دور نگه دارد. و همانطور که تاریخ ثابت کرده است، اغلب به طرز ویرانگری، دور نگه داشتن هر سلاحی که به راحتی در دسترس است از کسانی که مصمم به آسیب زدن هستند، دشوار است. اما سخت‌تر کردن اسلحه‌ها، و در Bondi Junction این کار را انجام داد، زندگی‌ها را نجات داد.