نخست وزیر ایرلند از طرف این کشور به خاطر آتش سوزی کلوپ شبانه Stardust در سال 1981 که منجر به کشته شدن 48 نفر شد، عذرخواهی کرد.
یک دهه مبارزه برای عدالت در هفته گذشته با تحقیقات انجام شده به اوج خود رسید به طور غیرقانونی در فاجعه دوبلین کشته شد.
سیمون هریس، رئیس تائوئیس، گفت که ایالت در زمانی که «شما به ما بیشتر نیاز داشتید» خانوادههای شکست خورده را شکست داده است – و سیاستمداران برای قدردانی از اعضای خانواده در گالری عمومی در پارلمان به تشویق ایستادند.
آقای هریس گفت: “من می دانم که شما مجبور شده اید یک کابوس زنده را تحمل کنید که زمانی آغاز شد که عزیزان شما در یک آتش سوزی ویرانگر از شما گرفته شدند.”
وی افزود: «من عمیقا متاسفم که شما را مجبور به جنگیدن کردند که آنها بدون اطلاع از حقیقت به قبر خود رفتند.
«امروز رسما و بدون هیچ ابهامی می گوییم متاسفیم.
زمانی که شما بیشترین نیاز را به ما داشتید، شما را ناکام گذاشتیم، از همان ابتدا باید در کنار شما قرار می گرفتیم، اما در عوض شما را مجبور کردیم که با ما همراه شوید.
آقای هریس گفت امیدوار است یافتههای تحقیق و عذرخواهی روز سهشنبه به “پایان دادن به غفلت ۴۳ ساله انتظار و مبارزه برای تنها چیزی که همیشه میخواستی، حقیقت” کمک کند.
Taoiseach نیز با بیش از 70 نفر آسیب دیده از آتش سوزی ملاقات کرد روز شنبه برای عذرخواهی
تصمیم تحقیقات پس از نتیجه گیری قبلی صادر شد که در سال 1982 صادر شد، مبنی بر اینکه آتش سوزی در نتیجه آتش سوزی احتمالی بوده است – که خانواده ها هرگز نپذیرفتند.
این تصمیم در سال 2009 لغو شد و منجر به آخرین تحقیقات شد.
آتش سوزی در ساعات اولیه روز ولنتاین زمانی رخ داد که کلوپ شبانه Stardust در آرتین، شمال دوبلین، مملو از 800 نفر بود. بیش از 200 نفر مجروح شده اند.
هیئت منصفه تصمیم گرفت که آتش سوزی ناشی از یک خطای الکتریکی در کابینت تهویه باشد.
هیئت منصفه دریافتند که در سالن اصلی رقص، کف صندلیها، ارتفاع سقف طاقچه و فرشهای روی دیوارها به گسترش آتش کمک کرده است.
بیشتر بخوانید:
چگونه Stardust در آگاهی ایرلندی جاسازی شد
مری لو مکدونالد، رهبر شین فین امروز گفت که “دروغ بزرگ” آتش سوزی ناشی از آتش سوزی، “لکه گیری” و “جنایت آمیز کردن قربانیان و بازماندگان” بود.
او گفت: “این دروغی بود که خانواده ها را ویران کرد و بازماندگان را بیشتر آسیب دید.”
تا به امروز، این خانواده ها و بازماندگان هنوز از خود می پرسند چه کسی این دروغ را ساخته است؟ چه کسی آن را منتشر کرد، چه کسی آن را منتشر کرد و چرا؟ انگیزه آنها چه بود؟ و از چه کسانی محافظت می کردند؟
چهل و سه سال بعد، و آنها هنوز پاسخی برای این سؤالات ندارند.»