برنامه ملی انرژی هند در سال 2023 تخمین می زند که این کشور در سال های 2026-2027 به 866.4 میلیون تن زغال سنگ داخلی نیاز دارد و این مقدار تا سال 2031-2032 به 1.025 میلیارد تن افزایش خواهد یافت در عین حال، رشد تولید زغال سنگ هند در سال 6 تا 7 درصد پیش بینی شده است به حدود 1.5 میلیارد تن در سال 30-2029 برسد.
پس از آن، نه تنها مصوبات پروژه های برق زغال سنگ افزایش یافت، بلکه سیاست اداره ملی انرژی مبنی بر تعیین شرایط سختگیرانه برای تولید برق جدید زغال سنگ نادیده گرفته شد.
در سراسر جهان، بسیاری از کشورها زغال سنگ را سریعتر کاهش می دهند. بر اساس گزارش موسسه منابع جهانی، یونان و بریتانیا از سال 2000 تاکنون به سریع ترین کاهش انرژی زغال سنگ در هر دوره 8 ساله دست یافته اند و پس از آن دانمارک، اسپانیا، پرتغال، اسرائیل، رومانی، آلمان، ایالات متحده و شیلی قرار دارند. از بین این 10 کشور برتر، تنها پرتغال بدون زغال سنگ است.
چگونه چین می تواند به تغییر بازی انرژی پاک در آسیای جنوب شرقی کمک کند
چگونه چین می تواند به تغییر بازی انرژی پاک در آسیای جنوب شرقی کمک کند
متأسفانه، گزارش کسری تولید برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد در سال گذشته نشان داد که دولت ها قصد دارند در سال 2030 حدود 110 درصد سوخت های فسیلی بیشتری تولید کنند که مطابق با اهداف اقلیمی تعیین شده در توافقنامه پاریس از سال 2015 است. اگرچه 151 دولت ملی متعهد شده اند دستیابی به انتشار خالص صفر و پیش بینی های جدید نشان می دهد که تقاضای جهانی برای زغال سنگ، نفت و گاز در این دهه به اوج خود خواهد رسید، حتی بدون سیاست های جدید، برنامه های دولت منجر به افزایش تولید زغال سنگ در سراسر جهان تا سال 2030 و تولید نفت و گاز حداقل تا سال 2050 خواهد شد.
گزارش عقب ماندگی تولید همچنین مشخصات 20 کشور عمده تولید کننده سوخت فسیلی را نشان می دهد که اکثر آنها علیرغم تعهدات صفر خالص خود همچنان چنین تولیدی را تشویق و حمایت می کنند.
بر اساس گزارش Global Energy Monitor، چین و 10 کشور دیگر از جمله هند، بنگلادش، زیمبابوه، اندونزی و قزاقستان، 95 درصد از ظرفیت زغال سنگ جهان را در اختیار دارند. چین همچنین شاهد افزایش شروع ساخت و سازهای جدید برای چهارمین سال متوالی بود که 95 درصد از ظرفیت آغاز شده ساخت و ساز در سال 2023 را به خود اختصاص داد.
سال گذشته، 20.9 گیگاوات پروژه های جدید برق زغال سنگ در کشورهایی غیر از چین پیشنهاد شد. هند با ارائه 11.4 گیگاوات ظرفیت اضافی زغال سنگ، بیش از هر سال دیگری از سال 2016، و احیای پروژه های متوقف شده مختلف، پیشتاز این کشورها شده است.
قزاقستان 4.6 گیگاوات و اندونزی 2.5 گیگاوات عرضه کردند. علاوه بر این، 4.1 گیگاوات ظرفیت مجددا پیشنهاد شد و لغو یا به تعویق افتاد.
در سال 2023، ایالات متحده با بسته شدن 9.7 گیگاوات ظرفیت، نزدیک به نیمی از بازنشستگی انرژی زغال سنگ جهان را به خود اختصاص داده است. در سطح جهانی، بازنشستگی نیروگاه های زغال سنگ نتوانست شتاب بیشتری بگیرد و به پایین ترین سطح خود از سال 2011 رسیده است.
با پیشرفت مذاکرات جهانی آب و هوا و اهداف خالص صفر، کشورهای بیشتری نیاز به کاهش مصرف سوخت فسیلی و سرمایه گذاری در پروژه های انرژی پاک را تشخیص می دهند. اما زمانی که دو تا از بزرگترین اقتصادهای در حال توسعه جهان، چین و هند، بزرگترین تولیدکنندگان زغال سنگ هستند و هنوز برای تامین نیازهای انرژی خود به آن وابسته هستند، انتقال آنها به منابع پاکتر بسیار دشوارتر میشود.
در حالی که هر دو کشور در سطوحی متعهد به حذف تدریجی سوخت های فسیلی شده اند، این کار آسانی نخواهد بود. با توجه به اینکه چین و هند پرجمعیت ترین کشورهای جهان هستند که تقاضای زیادی برای برق دارند، توقف کامل زغال سنگ به زمان و انرژی بسیار بیشتری نیاز دارد.
کاویتا یارلاگادا یک نویسنده مستقل است که در حیدرآباد هند مستقر است