برای مقایسه، در مدت مشابه فروردین سال گذشته، 370 میلیون مسافر با قطار سفر کردند. در اوج 20 تا 21 آوریل، راه آهن هند (IR) به 33.8 میلیون مسافر در 14300 قطاری که روزانه در حال فعالیت است خدمات رسانی کرد.
موج مسافران را دید که در هر اینچ مربع از برخی واگنها، از راهروها گرفته تا قفسههای چمدان و حتی توالتها، جمع شدهاند.
با این حال، امسال روزهای مساعد پیشبینیشده در آوریل بسیار کمتر از حد معمول بود و فقط تا اوایل ماه مه ادامه داشت، به این معنی که افراد بیشتری مجبور بودند در روزهای کمتری به مراسم عروسی سفر کنند.
سامیر ورما، یک فروشنده سبزیجات و میوه در دهلی جنوبی، در 6 آوریل برای عروسی خواهرزاده خود بدون بلیط رزرو شده به شهر رانچی سفر کرد. در قطار سریع السیر Sampark Kranti هیچ صندلی در دسترس نبود، بنابراین او به یک کالسکه عمومی پرید که مردم می توانند بدون رزرو در آنجا سفر کنند.
هیچ جایی برای نفس کشیدن یا حرکت آرنجم وجود نداشت. آنقدر به ما فشار داده شده بود که سوار صندوق عقب شدم و روی آن دراز کشیدم. من مجبور شدم به آنجا بروم، زیرا جواهرات عروسی خواهرزاده ام را خریده بودم.» او به این هفته در آسیا گفت.
سرنوشت هند سکولار در وضعیتی قرار دارد که BJP مودی به پیروزی قاطع “محور” تبدیل شده است.
سرنوشت هند سکولار در وضعیتی قرار دارد که BJP مودی به پیروزی قاطع “محور” تبدیل شده است.
دلیل دیگر این عجله، انتخابات عمومی است که در سراسر هند برگزار می شود. شهرها مملو از کارگران مهاجری است که به عنوان رای دهنده در روستاهای خود ثبت نام کرده اند و به همین دلیل مجبورند برای رای دادن سفر کنند.
«آیا میخواهم به خانه بروم و رأی بدهم؟ آرون داس که به عنوان برقکار در دهلی نو کار می کند، گفت: البته که هستم. اما من فقط چند روز مرخصی میگیرم و چه بلیت بگیرم یا نه، برمیگردم.»
هنگامی که رسانههای اجتماعی مملو از فیلمهایی شد که توسط مسافران هندی که از شلوغی بیش از حد خشمگین بودند گرفته شده بود، آیآر در پاسخ گفت که قطارهای بیشتری برای مقابله با این عجله ترتیب دادهاند.
راهآهن همچنین ویدئوی خود را از X منتشر کرد که میگوید: «بدون شلوغی. لطفا وجهه راه آهن هند را با به اشتراک گذاری ویدیوهای گمراه کننده خدشه دار نکنید.
روزنامه نگاری که نخواست نامش فاش شود، گفت که در 19 آوریل زمانی که روزنامه او از او خواست که انتخابات را پوشش دهد، از نزدیک شاهد هرج و مرج بوده است. سردبیر او به او پیشنهاد کرد که با ایمیل برهماپوترا از آسام به دهلی سفر کند تا با مسافران درباره اینکه به چه کسی رای می دهند صحبت کند، اما ازدحام بیش از حد این برنامه ها را خنثی کرد.
«پیاده روی در مسیرها غیرممکن بود. جایی برای گذاشتن پاهایت پیدا نکردی. مسافران در توالت ها، در هر گوشه ای بودند. اما به نوعی همه آنها همکاری کردند.»
سفر با قطار در زمان نارندرا مودی به مجازات تبدیل شده است! گاندی در این پست نوشت، مسافران از هر دسته ای توسط دولت مودی مورد آزار و اذیت قرار می گیرند که تنها قطارهای نخبه را با کاهش واگن های معمولی از قطارهای معمولی تبلیغ می کند.
در 12 مارس، مودی راه اندازی 10 قطار جدید را افتتاح کرد، که منتقدان می گویند که هدف آنها مسافران طبقه متوسط است نه فقرا، که نمی توانند بلیت تهیه کنند و مجبورند با قطارهای شلوغ سفر کنند.
با وجود گسترش فرودگاه ها و سفرهای هوایی در هند، قطارها مایه حیات این کشور و وسیله ای حیاتی برای حمل و نقل هندی های طبقه پایین باقی مانده اند.
شبکه راهآهن هند گسترده است و حدود 40000 مایل مسیر را پوشش میدهد و به طور متوسط روزانه به 13 میلیون مسافر خدمات رسانی میکند. به گزارش People’s Daily Online، این حتی بیشتر از چین است که هر روز 11.15 میلیون مسافر قطار را می بیند.