دایگو زمانی برای برندهای استرالیایی در چین “ساخت یا شکست” بود – اکنون کجا هستند؟

این دایگو این پدیده به شیر خشک کودک محدود نمی شود – ویتامین ها، مکمل ها، مراقبت از پوست و حتی چکمه های UGG همگی بخشی از ولگردی و قانونی خرید آنها شده است.

مثل یک سابق دایگو در استرالیا به این هفته در آسیا گفت: “خریداران چینی همه چیز و همه چیز را می خریدند، من حتی اسباب بازی می خریدم.”

اما در دایگو این رویا برای a2 و سایر برندهای استرالیایی و نیوزلندی به شدت افزایش یافت زیرا مقامات چینی فرار مالیاتی وارداتی را سرکوب کردند، مصرف‌کنندگان داخلی ابراز خشم کردند و محدودیت‌های سفر در دوران همه‌گیری به شدت به صنعت داخلی ضربه زد. گسترش تجارت الکترونیک چین به بازارهای غربی نیز تأثیر داشته است، به عنوان مثال.دایگو و کارشناسان گفتند.

به هر حال دایگو به طور کامل ناپدید نشده اند.

به گفته جیمز هادسون، مدیر عامل سابق Alibaba استرالیا، در عوض، آنها به یک اکوسیستم خرده فروشی پیچیده تر تبدیل شده اند و با برندهایی از استرالیا و نیوزلند که حضور آنلاین خود را برای ارتباط مستقیم با مصرف کنندگان چینی از طریق پلتفرم هایی مانند Tmall و Douyin گسترش داده اند و بنیانگذار شرکت مشاوره تجارت الکترونیک FrontierBlue. علی بابا مالک ساوت چاینا مورنینگ پست است.

«عصر دانش‌آموزان چینی [in Australia] هادسون به این هفته در آسیا گفت: خرید محصولات از خرده فروشانی مانند Chemist Warehouse برای فروش مجدد در شبکه های آنها در چین تا حد زیادی از بین رفته است.

“بقیه دایگو تبدیل شده یا به توزیع کنندگان بزرگی تبدیل شده است که در کانال های مختلف آنلاین و آفلاین فعالیت می کنند.

برای a2 کندتر دایگو فروش در سال 2020 درست قبل از شروع رقابت های گروهی به شدت ضربه خورد و تا سال 2021 این شرکت 62 درصد کاهش ارزش بازار را تجربه کرد.

“بساز یا خراب کن”

دایگو این فقط خریداران شخصی نیستند. هایکینگ یو، کارشناس فناوری و رسانه دیجیتال چینی، گفت: در اوج خود، آنها کارآفرینان متبحر فناوری بودند که قدرت جمعی آنها می‌توانست برندهای استرالیایی را که به دنبال ورود به بازار چین هستند، ایجاد یا شکست دهد.

در اوج این پدیده در استرالیا حدود 100000 تا 200000 وجود داشت. دایگو یو، استاد رسانه و ارتباطات در دانشگاه RMIT در ملبورن، گفت که برندهای استرالیایی را وارد چین می کند. فروش جمعی منتسب به دایگو طبق گفته هادسون، فعالیت زمانی به حدود 100 میلیارد دلار استرالیا (64.2 میلیارد دلار آمریکا) رسید.

مشتریان گرسنه هنگ کنگ هوس قورباغه گاو نر و گردن اردک دارند – پیک های شنژن به تماس پاسخ می دهند

علاوه بر خرید محصولات از طرف مشتریان، دایگو به گفته یو، بسیاری از آنها از طریق شفاهی و ارجاعات از طرف خانواده و دوستان، به عنوان نمایندگان بازاریابی و مشاوران برندهای استرالیایی عمل کردند.

“موفقیت آمیز دایگو همچنین بازاریاب های نابغه رسانه های اجتماعی هستند.

” دایگو این صنعت بر اساس اعتماد بنا شده است و مصرف کنندگان در چین به خریداران شخصی خود در خارج از کشور برای تهیه و ارائه محصولات معتبر اعتماد دارند.

وی چت به عنوان یک اتصال عمل می کند… این شبکه ای از شبکه ها است که چینی ها از آن استفاده می کنند دایگو سرمایه شبکه خود را استخراج می کند.

آنها الان کجا هستند؟

سابق دایگو میمی را توصیف کرد که نمی خواست نام خانوادگی اش منتشر شود دایگو خریداران به عنوان “تبلیغات پیاده روی”.

او گفت: “ما بهتر از تبلیغات انجام می دهیم، نمونه ها و چیزهایی را که دوست داریم با دوستان خود به اشتراک می گذاریم و آنها آنها را به اشتراک می گذارند.”

او گفت، اما روزهای دویدن او بعد از کلاس در دانشگاه فناوری سیدنی برای خرید اجناس برای حدود 3000 مشتری که در سال 2016 در چین داشت به پایان رسیده است.

“دایگو آنها در حال حاضر یک صنعت در حال مرگ هستند.

میمی که در خرده‌فروشی در هرستویل، حومه شهر محبوب چینی‌های استرالیایی کار می‌کند، می‌گوید: “هوش و شلوغی جانبی” خود به عنوان دایگو آنقدر سریع رشد کرد که توانست آنقدر درآمد داشته باشد که بتواند هزینه های دانشگاه سالانه 50000 دلار استرالیا (32500 دلار آمریکا) را بپردازد – فقط از فروش شیر خشک بچه، اسباب بازی ها و سایر اقلام.

او گفت: «در آن روزها، مردم فقط در حال تقلا بودند و هر چه می توانستند به دست می آوردند.

این دیوانه بود، مردم پول زیادی داشتند. آنها FOMO داشتند [fear of missing out] و خرید چیزهایی فقط برای رقابت برای موقعیت و کلاس با سایر دوستان ثروتمند.

اما از آنجایی که اقتصاد چین با مشکل مواجه شد، مردم از خرج کردن بسیار زیاد دست کشیدند و تجارت پرسود میمی خشک شد.

گروه خواهران دایگو در چین که از فشار مصرف داخلی حمایت می کنند

این امر، همراه با خریداران چینی که اکنون مستقیماً از تولیدکنندگانی که او قبلاً استفاده می کرد، خرید می کنند، “بازنشستگی” او را تثبیت کرده بود. دایگواو گفت – او همچنین از تحقیر شدن توسط خریداران داخلی که او را به “دزدی” از استرالیا متهم می کردند، خسته شده است.

«من خیلی ناراحت شدم، خجالت کشیدم… دایگو من هم احساساتی دارم.»

واکنش ها به گزارش رسانه ها در استرالیا در مورد دایگو به گفته Y. RMIT از شگفتی و ناباوری گرفته تا ترس، وحشت و خشم.

او گفت: “آنها به عنوان محرک مشکلات اجتماعی و جرایم خرد، شبه جنایتکاران و دزدانی دیده می شدند که شیر بچه “ما” را از قفسه های سوپرمارکت ها و داروخانه ها در “باندهای خرد” پاک می کنند.”

“ولی دایگو خود را به عنوان “نجات دهندگان” بخش خرده فروشی کند استرالیا می بینند… آنها احساس می کنند که به طور ناعادلانه ای از جامعه استرالیا متمایز و بیگانه شده اند.

برای میمی، استرالیا با کاهش اخیر تعداد به آنچه می خواست رسید دایگواما برندهای استرالیایی نیز قدرت بازاریابی خود را در چین از دست داده اند.

«بسیاری از شرکت‌ها به این میزان درآمد کسب کردند دایگو اما آنها آن را نمی پذیرند.

یک سابق دیگر دایگوفانی گفت که جامعه کاملاً نمرده است. او هنوز برای چند مشتری خرید می کند که به تجارت الکترونیکی روی نیاورده اند و از او می خواهند طیف وسیعی از محصولات استرالیایی، از مراقبت از پوست گرفته تا ویتامین ها را برای آنها بخرد.

دانشجوی سابق دانشگاه سیدنی که اکنون به عنوان یک مشاور املاک در حومه Chatswood کار می کند و نمی خواهد نام خانوادگی خود را ذکر کند، گفت که بسیاری از مصرف کنندگان چینی از فروش کالاهای تقلبی به صورت آنلاین می ترسند. به عنوان مثال، او گفت که بسیاری از مشتریانش فریب خورده اند تا الکل تقلبی بخرند که به عنوان مشروب مارک چینی Mao-tai به فروش می رسد.

کم گفت دایگو «شرکتی شده بود»—ترکیب شد تا «فوق العاده». دایگو فروشگاه» با ترکیب خرده فروشی، تدارکات و شبکه خرید خانگی.

چشم انداز بازار فعلی

گروه زیبایی فینیکس لین لین، یک خرده‌فروش برجسته مستقر در سیدنی که محصولات استرالیایی و سوغاتی‌های محبوب مصرف‌کنندگان چینی را به فروش می‌رساند، دقیقاً از چنین مدل یکپارچه عمودی استفاده می‌کند.

اما خرده فروش اینطور نیست دایگو. خیلی وقت پیش دایگو حضور خود را در سیدنی احساس کردند، لین لین به عنوان یک تجارت آجر و ملات شروع به کار کرد و بعداً به فروش محصولات مراقبت از پوست سطح بالا مانند برند زیبایی استرالیایی Jurlique گسترش یافت.

این خرده‌فروش که عمدتاً به مصرف‌کنندگان چینی خدمات می‌دهد، مالک تأسیسات انبار است و توزیع‌کننده انحصاری بسیاری از برندهای استرالیایی در چین است. همچنین برای فروش دایگو محصولات ضروری مانند ویتامین ها یا شیر نوزاد و به عنوان واسطه ای برای دایگو و تولید کنندگان استرالیایی

به گفته لین لین، در حالی که 75 درصد از دایگو در استرالیا ناپدید شده اند، برخی از بقیه در تلاش برای راه اندازی انبارها و زنجیره های توزیع مانند او هستند.

سابق های دیگر دایگو یو از RMIT گفت که به مشاوران بازاریابی دیجیتال مراجعه کرده اند تا آنها را در میان عادات خرید در حال تغییر معرفی کنند.

چنین مشاوره هایی معمولاً گروهی هستند دایگو او گفت که با هم، ایده های برند را به آنها ارائه دهید و همچنین به آنها در خرید محصول، حمل و نقل، تدارکات و “رویدادهای فروش” کمک کنید.

هادسون از FrontierBlue گفت، سایر فروشندگان سابق به “رهبران نظر کلیدی” مستقل تبدیل شده اند که محصولات تامین کنندگان سابق خود و فروشگاه های تجارت الکترونیک جدیدتر را به شبکه مشتریان چینی خود تبلیغ می کنند.

در حالی که دایگو او گفت که برای برندها عالی بودند، برخی نیز به دلیل رقابت شدید قیمت ها را کاهش می دادند.

شرکت‌ها همچنین کنترل پیام‌های برند را در میان آن‌ها دشوار می‌دانستند دایگو هادسون گفت، زیرا فروش آنها، که اغلب بر روی پلتفرم هایی مانند وی چت انجام می شود، در مقایسه با بازارهای تجارت الکترونیک قابل جستجو، فاقد شفافیت هستند.

استفان جاکوبی، مشاور تجاری برجسته در نیوزلند، گفت صادرکنندگانی که قبلا به شدت به دایگو از آنجایی که فروشندگان اکنون احساس «پشیمانی فروشندگان» داشتند.

جاکوبی گفت: «این همیشه یک راه ناپایدار برای ایجاد بازار بوده است، زیرا اجازه نمی دهد روابط ارزشمندی توسعه یابد.

“آنها برای به دست آوردن بینش در مورد ترجیحات مصرف کننده و ایجاد آگاهی از برند حیاتی هستند. تعجب آور است که حتی صادرکنندگان بزرگتر نیز تا این حد به آن متکی هستند [daigou] کانال.”

بیشتر دایگو از صحنه خرده‌فروشی محو می‌شوند، صادرکنندگان نیوزلند باید حضور فیزیکی در چین را با وجود هزینه‌های بالای توسعه خارج از کشور، به جای دنبال کردن راه‌های خود در نظر بگیرند. دایگو ژاکوبی گفت که فقط از طریق تجارت الکترونیکی بفروشد.

کانال‌های تجارت الکترونیکی می‌توانند مفید باشند، اما هزینه‌های زیادی نیز دارند و فقط می‌توانند شما را تا این حد پیش ببرند. دیر یا زود، شرکت ها باید در چین مستقر شوند.”