آنتونی بلینکن در انتشار گزارش حقوق بشر ایالات متحده، اویغورهای چین را قربانی «نسل‌کشی» معرفی کرد.

در پیشگفتار این گزارش آمده است که چین “به ارتکاب نسل کشی، جنایات علیه بشریت، کار اجباری و سایر موارد نقض حقوق بشر علیه اویغورهای عمدتا مسلمان و اعضای دیگر گروه های قومی و مذهبی ادامه می دهد.”

اظهارات بلینکن در آستانه سفر او به پکن و شانگهای در اواخر این هفته، جایی که او قصد دارد نگرانی های ایالات متحده را در مورد سابقه حقوق بشر چین، “عملکردهای اقتصادی و تجاری ناعادلانه” و پیامدهای جهانی “مازاد ظرفیت صنعتی” آن کشور مطرح کند.

رابرت گیلکریست، یکی از مقامات ارشد دفتر دموکراسی، حقوق بشر و کار وزارت امور خارجه، دوشنبه گفت که وزیر حقوق بشر را در بالاترین سطح و به روشن ترین روش در چین مطرح خواهد کرد.

MSCI، بلک راک میلیاردها دلار را به شرکت های چینی متهم به سوء استفاده هدایت کرد: پانل

او گفت: «قدرت دموکراسی‌هایی مانند ما این است که با این نقص‌ها، این ناقص‌ها آشکارا برخورد می‌کنیم، بدون اینکه آنها را زیر فرش بکشیم.

پکن تایوان را بخشی از چین می داند تا در صورت لزوم با زور متحد شود. اکثر کشورها، از جمله ایالات متحده، تایوان را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت نمی شناسند، اما واشنگتن با هر گونه تلاش برای تصرف این جزیره خودگردان با زور مخالف است و متعهد شده است که آن را مسلح کند..

مانند سال‌های اخیر، این گزارش که رویدادهای سال گذشته را پوشش می‌دهد، برخی از طولانی‌ترین بخش‌های خود را به چین اختصاص داده است.

“همه گروه های قومی مهم هستند”: کتاب درسی چینی سیاست های ادغام را توصیف می کند

سفارت چین در واشنگتن بلافاصله به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.

پکن بارها اتهامات واشنگتن در مورد نقض حقوق بشر، به ویژه مواردی که بر منطقه خودمختار سین کیانگ اویغور تأثیر می گذارد، رد کرده است.

در سال های اخیر، چین گزارش خود را در مورد نقض حقوق بشر ایالات متحده منتشر کرده است که به تبعیض نژادی ایالات متحده، قطبی شدن ثروت و خشونت با سلاح و پلیس و غیره اشاره کرده است.

اداره اطلاعات شورای ایالتی در مارس سال گذشته نوشت: «ایالات متحده، مبتنی بر استعمار، بردگی نژادپرستانه، و نابرابری در کار، دارایی و توزیع، بیشتر در باتلاق شکست سیستم قرار گرفته است».

سیاستمداران آمریکایی “بی پروا از حقوق بشر به عنوان سلاحی برای حمله به کشورهای دیگر استفاده می کنند و باعث ایجاد تقابل، تفرقه و هرج و مرج در جامعه بین المللی می شوند.”