در دهه های 1980 و 1990، یکی از پرخواننده ترین کتاب ها در چین بود. موج سوم نویسنده و آینده پژوه آمریکایی آلوین تافلر. بزرگترین دستاورد برای چین این بود که پس از عقب ماندن در موج قبلی صنعتی شدن، نتوانست موج سوم تحول جامعه بشری را که شامل اینترنت و فناوری اطلاعات می شود، از دست بدهد.
سه دهه بعد، منصفانه است که بگوییم چین یکی از موفق ترین کشورها در پذیرش اینترنت است.
چین که زمانی عقب مانده اقتصادی و فناوری بود، اکنون دارای بیشترین جمعیت کاربران اینترنت در جهان است و در پذیرش برخی از خدمات اینترنتی مانند تجارت الکترونیک و پرداخت های بدون نقد در جهان پیشتاز است.
پشت محبوبیت این خدمات یک شبکه ملی قدرتمند و کارآمد وجود دارد که به افراد اجازه می‌دهد از طریق سیستم‌های قابل اعتماد و مقرون‌به‌صرفه در هر نقطه‌ای به هم متصل شوند.
توسعه اینترنت در چین یک فرآیند یادگیری و سازگاری است که کارآفرینی واقعی مردم چین را نشان می دهد. در ابتدا، کشور باید همه چیز را از صفر یاد می گرفت، خواه سخت افزار یا نرم افزار. استارت آپ های او باید در طراحی مدل های تجاری به همتایان آمریکایی خود نگاه می کردند.
سوهو، یکی از پرتال های اینترنتی بزرگ چین، طراحی صفحه خود را از یاهو قرض گرفته است. رابط موتور جستجوی بایدو، که در سال 2000 راه اندازی شد، شبیه رابط کاربری گوگل بود. اولین سرویس محبوبی که توسط Tencent Holdings راه اندازی شد، یک ابزار چت که در سال 1999 به نام OICQ معرفی شد و بعداً به QQ تغییر نام داد، یک شبیه سازی نازک از ICQ AOL بود.
اما شرکت‌های چینی به سرعت ثابت کردند که فقط سریع‌آموز نیستند. همانطور که آنها شروع به تطبیق اینترنت با خواسته های منحصر به فرد کاربران چینی کردند، خدمات آنها رشد انفجاری را تجربه کردند که منجر به تولد غول های فناوری شد.
به طور خلاصه، اینترنت به رشد اقتصادی چین سرعت بخشیده و عرصه ای برای درخشش به این کشور ارائه کرده است.
در سرتاسر جهان، ناشناس بودن یکی از مشخصه‌های اینترنت رایگان در نظر گرفته می‌شود، اما دیگر تحت مقررات اینترنت چین وجود ندارد، جایی که دولت می‌تواند تقریباً تمام حساب‌های رسانه‌های اجتماعی ایجاد شده در این کشور را شناسایی کند و هر قطعه اطلاعات و آواتار دیجیتالی افراد را ردیابی کند. جهان واقعی.
قوانین چین در گوش برخی از دولت‌هایی که تلاش می‌کنند تأثیر رسانه‌های اجتماعی و هوش مصنوعی مولد را مهار کنند مانند موسیقی به نظر می‌رسد.
با این حال، در حالی که چین به تلاش های خود برای رام کردن اینترنت و تبدیل فضای مجازی به باغی محصور شده راضی است، باید از هزینه های بالقوه، از جمله خطر به حاشیه راندن در امواج فناوری آینده آگاه باشد.