این فیلم در 12 آوریل در ایالات متحده اکران شد و با وجود بودجه 50 میلیون دلاری، تنها در آمریکای شمالی 45.7 میلیون دلار فروخت و فروش جهانی بلیت آن تا 22 آوریل به 67.3 میلیون دلار رسید.
اگرچه در ایالات متحده و در سطح جهانی مورد استقبال قرار گرفت و امتیاز 81 درصدی را در وب سایت Rotten Tomatoes به دست آورد، اما بسیاری از مخاطبان آسیایی به ویژه هنگ کنگی ها را به خصوص به دلیل یک صحنه تأثیرگذار ناراحت کرد.
وب سایت Rotten Tomatoes تمام نقدهای شمارش شده برای هر فیلم تولید شده را پیگیری می کند و درصد نقدهای مثبت را محاسبه می کند. اگر نقدهای مثبت 60 درصد یا بیشتر را تشکیل دهند، فیلم «تازه» در نظر گرفته می شود. اگر نقدهای مثبت کمتر از این درصد باشد، فیلم «چرند» محسوب می شود.
صحنه دلخراش مورد بحث سربازان آمریکایی را می بیند که خبرنگاران را متوقف می کنند تا سوابق آنها را زیر سوال ببرند.
در حالی که روزنامه نگاران آمریکایی به راحتی عبور می کنند، یک روزنامه نگار آسیایی به نام تونی با عصبانیت پاسخ می دهد: “من اهل هنگ کنگ هستم.”
سرباز پاسخ می دهد: “اوه، چین؟”
لازم به ذکر است که نقش تونی را نلسون لی، بازیگر تایوانی-کانادایی ایفا می کند و سطح دیگری از کنایه را به صحنه اضافه می کند.
یکی از تماشاگران چینی فیلم به طعنه گفت: «یک بازیگر تایوانی در نقش یک روزنامه نگار هنگ کنگی توسط یک سرباز آمریکایی که او را با چینی اشتباه می گیرد به ضرب گلوله کشته می شود. چقدر طعنه آمیز!»
اگرچه این فیلم در سرزمین اصلی چین اکران نشد، اما بحث داغی را در شبکه های اجتماعی به راه انداخت.
برخی از مردم گفتند که این صحنه منعکس کننده یک لحظه نادر از صحت سیاسی در سینمای آمریکا است که در آن دیدگاه چین و ایالات متحده مطابقت داشت.
یک مرد چینی در حالی که منفی می‌اندیشد توسط یک سرباز آمریکایی هدف گلوله قرار می‌گیرد. یکی از ناظران آنلاین گفت: با مثبت اندیشی، ایالات متحده تشخیص می دهد که هنگ کنگ بخشی از چین است.
این صحنه بحثی را در مورد هویت و هنگ کنگری ها و گروه به اصطلاح شعله ور کرد گائوهواکه در لغت به معنای “چینی بالاتر” است.
این گروه شامل افراد تحصیلکرده ای می شود که دارای موقعیت اجتماعی بالایی هستند، اما اغلب پس از مهاجرت به خارج از کشور، ریشه های چینی خود را کم اهمیت جلوه می دهند و غرب را بت می دانند.
برخی از افراد در شبکه‌های اجتماعی خاطرنشان کردند که با وجود اینکه این افراد نسبت به دیگر گروه‌های چینی احساس برتری می‌کنند و به شدت از فرهنگ‌های خارجی استقبال می‌کنند، اما همچنان توسط غربی‌ها چینی محسوب می‌شوند.
یکی از ناظران آنلاین گفت: “اگر بتوان این سناریو را در یک فیلم به تصویر کشید، به این معنی است که ایدئولوژی بسیاری از مردم هنگ کنگ به اندازه کافی معمولی است که از طریق یک درام افشا شود.”
شخص دیگری نیز موافقت کرد: «برای کسانی که مدام ادعا می‌کنند اهل هنگ‌کنگ هستند و نه چینی، شما از نظر غربی‌ها چیزی نیستید. آنها از گلوله برای اصلاح حس برتری شما استفاده خواهند کرد.
در حالی که سومی اضافه کرد: “فقط اشاره به مسائل پیرامون هنگ کنگ کافی نیست.” اگر آنها می گفتند تایوان و سپس “دانگ دانگ”، موضوع فیلم بلافاصله مطرح می شد.”